Hey! Hey! I'm going to Seattle! :)
Door: diedopdefiets
Blijf op de hoogte en volg Diederik
20 Augustus 2010 | Verenigde Staten, Seattle
Your visum issue date is not valide. Ik begin al met falen terwijl ik nog thuis ben. Snel met Papa nog een uur eerder naar schiphol vertrokken. Ik zie al voor me dat het Amerikaans Consulaat een fout heeft gemaakt, en dat ze bij schiphol zeggen, ´bel maar lekker zelf´ na het horen van de belachelijke prijs die onze Amerikaanse vrienden rekenen voor een telefoon-gesprek (10 euro).
Nu sta ik dus 4 en een half uur van te voren op schiphol, met het gevolg dat je natuurlijk een uur moet wachten voordat de inchek balies open gaan. Gelukkig wordt het een erg gezellig uurtje als na 5 minuten in eens Maarten Robert Lindsey en Nora op komen dagen. Voordat ik het weet is het uur alweer om, dus in de rij staan, wachten, in-chekken, niks meer aan de hand met visum, ik happy, en ineens rugtas weg! Hij licht nog waar ik hem achter heb gelaten maar nu shake ik hem al helemaal. Dan komen ook Benjamin Sjoerd Quincy en daan op dagen en is het feest compleet. Snel wat drinken bij starbucs en dan is het tijd om te gaan. Achter de douane weet ik nog even Alies te meeten die net geland is uit egypte en zo vliegt de tijd om.
Zielig helemaal alleen stap ik tussen de Nederlandse families die schreeuwend hun vakantie plannen bespreken. Ik besluit maar wat toepasselijke muziek op te zetten, dus terwijl ik luister naar `Hey! Hey! We are going to Ibiza!` ontspan ik een beetje. Ik ben vertrokken!
Op Reykjavik is het 13 graden. Het See by fly shopping center beperkt zich tot bontjassen, wollen mutsen, gebreide handschoenen en spaar-rekeningen met een lekker hoge rente bij Landsbankie. Ik dacht dat ze failliet waren maar het vliegveld hangt val met hun reclame. Als Wouter Bos ooit nog zijn 3 miljard euro terug wil moet hij hier maar eens een deurwaarder op afsturen.
Goed ik dwaal af. Ik zit namelijk in het vliegtuig naast twee IJslanders die geen woord engels spreken en mijn tv schermpje is kapot. Bij de buren staat er IJslandse ondertiteling op dus daar meegluren heeft ook niet veel zin. Kortom ik verveel me stierlijk. Mijn buren bestellen telkens 0,1 liter flesje met water, en Orange jus, en ik irriteer ze door af en toe een rondje in het vliegtuig te lopen. Als ik weer wil gaan zitten ruik ik een sterke alcohol geur. Ik kijk nog eens goed naar die 0.1 liter flesjes en kom tot de ontdekking dat de twee Ijslanders tezamen al 6 flesjes wodka achterover hebben geslagen. Ik blijf echter maar van de Wodka af want ik wil op volle scherpte zijn als ik straks bij de Duane kom.
Tot nu toe heb ik het idee dat alle Amerikaanen erg aardig zijn zolang ze maar niet bij de Border Protection werken. Ook dit keer wordt mij de oren van het hoofd gevraagt door een Mislukte leger commendant die er nu duidelijk plezier in heeft touristen af te blaffen. Als ik even later denk weg te komen met mijn tassen wordt ik weer in de kraag gegrepen door iemand van de Border Protection. Hij wil mijn blauwe papiertje zien en bekijkt het aandachtig. Sow no foot at all? Komt er na een poos uit. Are you very sure about this? Ik denk plotseling aan de stroopwafels onder in mijn tas zitten maar nu is het al te laat om die nog op te geven. Gelukkig gaat die niet tot controle over maar begint die over mijn reis te vragen. Deze man heeft duidelijk wijnig vertrouwen in mijn fiets plan. Hij wil weten hoeveel geld ik heb tot 2 cijfers achter de komma nauwkeurig, en als hij er achter komt dat ik bedragen in euros heb genoemd lijkt hij wel boos alsof ik hem voor heb staan liegen.
Dan doet hij de ontdekken dat ik mijn fiets nog niet bij me heb. Alsof hij nu mijn leugens doorgrond heeft zecht hij, oke, well show me your bike than. Op dat moment wordt ik geholpen door de luidspeakers die nogmaals omgeroepen dat door de drukte alle odd size baggage in the main turminal is af te halen. Daar heeft meneer de Border Protection duidelijk geen zin in, en zo mag ik dan eindelijk vertrekken.
Ik mag met mijn fiets in de light rail en zo rij ik terwijl het langzaam donker wordt Seattle in. In downtown stap ik uit en daar sta ik dan, met mijn fiets in Amerika. Het lijkt sprekent op GTA san andreas. De gele taxis schieten voorbij, brede straten die met 10 % recht de berg op gaan. Ik hoef maar 3 seconde op de kaart te kijken of er stap al een tramcondocteur af die mij de weg wil wijzen. Ze doet eerst nog verwoude pogingen om mij in een bus te praten maar als ik zeg dat ik het niet erg vind om een berg op te wijst ze me de Madisson street in (18 % op het stijlste stuk). Met 7 kilometer per uur kruip ik de berg op, terwijl ik wordt aangemoedigt door de amerikaanen die langs lopen. Plotseling komt ik langs een gebouw van Rem Koolhaas waar ik een werkstuk over heb gemaakt bij kunstgeschiedenis. Alweer vergeten dat dat in Seattle stond. http://www.greatbuildings.com/buildings/Seattle_Public_Library.html
Helemaal gesloopt kom ik bij mijn couchsurf adres aan. Nathan zelf is er niet maar zijn 10 room mates zitten buiten op het teras en verwelkomen me als één van hun als ik zeg dat ik Nathans couchsurfer ben. Ze zijn erg blij met de stroopwafels die ik heb meegebracht uit Nederland en ik wordt uitdenodig om mee uit te gaanm er schijnt een erg goed feest te zijn. Ik merk nog even op dat het woensdag avond is maar dat word weggelachen met “for us, every night is drinking night”, Ik besluit toch maar niet mee te gaan, Ik stap in bed en zet nog even wat muziek op. Mijn Ipod die nog op nederlandse tijd staat. Wijst acht uur 's ochtends aan.
Vandaag tourist in Seattle gespeelt. Mijn poging om Bear Pepper spray te bemachtigen bracht mij bij een gigantische outdoor winkel inclusief eigen klimmuur en mountainbike traject om nieuw materiaal en fietsen uit te proberen. Maar geen Bear spray:(. Die wordt alleen verkocht bij de national parken zelf. Hopen dat ik tot die tijd geen Grizzly tegen kom met kwade bedoelingen.
-
20 Augustus 2010 - 03:35
Diederik Kuile:
@ Lens Armstrong, Alberto Contador, Andy Schlek en de moeder van Andy Schlek, Bedankt voor jullie bijdrage, kunnen jullie nou weer gaan fietsen? -
20 Augustus 2010 - 06:10
Andy Van Der Meyde:
Maar Died, je ging toch helemaal niet naar Ibiza? Ben je daar wel eens geweest? -
20 Augustus 2010 - 06:11
Mounir El Hamdaoui:
Weet je, ik praat niet meer met jou. Jij bent een hele rare. Jij vraagt hele rare vragen -
20 Augustus 2010 - 06:43
Leroy Fer:
We hebben 1-0 gewonnen van Gent, iemand moet toch de Nederlandse eer in Europa hooghouden -
20 Augustus 2010 - 12:04
Annette:
Wat een super leuk verhaal. Heb je wel een berg-verzet op je fiets? Zijn de mensen in het huis verder aardig of kunnen ze alleen feesten.
Veel plezier verder!Groeten Annette -
20 Augustus 2010 - 13:31
Jarige Pakiboy:
leuk verhaal died
beeetje matig dat je me nog niet hebt chevelisiteert met me viaardag.
beter schiet je die grizzlys gewoon dood met je pipa :) -
20 Augustus 2010 - 19:34
Ellen En Jolanda:
Goed verhaal! En goed gedaan allemaal met de douane, de zuipende IJslanders en wat ben je eigenlijk reuze verstandig om naar bed te gaan terwijl je met je nieuwe vrienden zou kunnen feesten!
Veel plezier verder en gewoon zorgen dat je die beer voor blijft! -
21 Augustus 2010 - 12:39
Marc:
Het gaat beginnen!! Geweldig he? Die eerste indruk als je in Amerika aankomt. Mooi verhaal en succes! -
21 Augustus 2010 - 14:29
Benji:
Bij mijn reisstatus staat: ik ben weer thuis. Mis je ons zo erg? Begrijpelijk... -
22 Augustus 2010 - 07:50
Marjolijn:
Blij van je te horen Died, het is zondag vroeg bij jou nog middernacht. We kijken uit naar bericht van je. Ik heb je verslag eerst gelezen vanuit de vraag of het goed met je ging. Pas daarna begreep ik de humor. Nou dan gaat het wel goed.
Hier is het kermis met de sail. Met de pont kom je nauwelijks door de boten parade. Gisteren een fluitist gehoord op het grachten festival die uit San Francisco kwam. Nou good luck en een goede tocht(?)vandaag. -
22 Augustus 2010 - 08:51
Micha & Aline:
Ha die Diederik, neef Marius maakte ons attent op jouw avonturen op de fiets en dit weblog! Hartstikke gaaf zeg! En wat een lef deze soloreis door de States te maken! Succes en we blijven je volgen. Groetjes uit Laos -
24 Augustus 2010 - 07:46
Grote Zus:
didi, wat een schrijftalenten heb je toch. wij hebben jou verhaal van mamma door de telefoon gehoord omdat we in de trein naar parijs zaten. ze had met haar mobiel pappa gebeld en met de vaste tel. mijn mobiel. zo konden we elkaar alle 3 horen:)laat snel maar weer eens wat horen hier, ik heb me aangemeld zodat ik nu ook als 1ste je stukjes kan lezen.
x -
24 Augustus 2010 - 09:26
Kleine Zus:
Ja Died wanneer ga je weer eens een stukje schrijven? -
25 Augustus 2010 - 16:08
Daan:
Haha goed verhaal man :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
