Goede tijden in Mexico
Door: diedopdefiets
Blijf op de hoogte en volg Diederik
08 December 2010 | Mexico, Tulum
Ik weet niet wat ik heb met vliegtuigen maar ook dit keer ben ik weer vier uur van te voren op het vliegveld van Los Angeles. Tickets ophalen en toch nog voor me fiets betalen en ik ben weg. Naja bijna dan. Een korte stop op Houston maar om 6 uur s´avond land ik dan op Cancun airport waar het inmiddels donker is. De fiets doos is helemaal kapot gemaakt en vervolgends weer dicht geplakt met een soort Hema plakband. Gelukkig zitten alle onderdelen en spullen er nog in.
Op het moment dat ik dat de door de duane schuifdeuren ga lijkt het wel alsof de halve bevolking van cancun mij staat op te wachten met goede aanbiedingen voor taxis huurautos en hotels. Ook staan er zo een 50 man als touristen informatie en die wijzen me op de ADO bus die naar downtown gaat. De Amerikaanse touristen nemen tog liever een taxi van 50 dollar of worden opgehaald door het busje van hun resort dus zo zit ik als enige tussen de lokale bevolking op weg naar downtown.
In downtown staan er tientallen taxis klaar die omgerekent 2 dollar kosten voor alle ritten binnen de stad dus al snel sta ik voor de deur van Ken, een belg die ik op couchsurfing gevonden heb. Ken leeft echt in het paradijs. Hij huurt een Penthouse met een prachtig terras waar we tot een uurtje of elf zitten terwijl er allemaal buren en vrienden langs komen. Om elf uur vertrekken we naar hotel district waar het grootste gedeelte van het uitgaansleven zich bevint. Bij de ingang van het hotel district staat er een leger blokade waar alle autos stapvoets langs moeten rijden terwijl er een full automatisch mitrieur op de inzitten wordt gericht.
De eerste club waar we binnengaan is Koko-bongo. Ik heb nog nooit zo iets gezien. Het is gigantisch, en aan de zijkanten zijn er tribunes die tien meter omhaag gaan waar ook nog mensen op staan de dansen. Er is een soort van podium dat continu veranderd en waar ook nog levendsechte beelden opgericht worden. Soms is het lastig te onderschijden wat echte artiesten zijn en wat geprojecteerd is. Ik kijk een uur me ogen uit maar Ken is hier al aangewend en daarom gaan we snel door naar de volgende club, City, zo mogelijk nog groter mooier en een betere sfeer. Vooor omgerekent 30 euro hebben we entree en onbeperkt Bier en Coktails waar ik na vier maanden zonder, goed van profiteer. We blijven daar tot een uurtje of vier en rijden terug naar downtown in een achterbak van mensen die we ontmoet hebben. Onderweg worden we nog aangehouden door de politie, maar die wordt omgepraat. Of omgekocht, ik weet het allemaal niet meer zo goed.
De volgende ochtend weer met de buren naar een resort gegaan waar we overdag gratis kunnen verblijven omdat één van de buurmannen daar connecties heeft. De zee is sprookjesachtig blauw het strand prachitg wit en vlak daarachter zijn een aantal zwembaden en hot tubes voor die gene die niet in zeewater willen zwemmen of het water van 25 graden te koud vinden. Kortom aan alles is gedacht! Samen met Ken win ik een potje volleybal van zijn twee buurmannen, een daarvan is gay, en bij elk doelpunt wordt er ongeneert “GAYPOWER” over het strand geschreeuwt.
Daarna uit eten bij een goed mexicaans restaurant derect aan het strand, en dan weer naar huis. Ken heeft 2 uur geslapen afgelopen nacht, ik 5 maar dat in combinatie van de drie uur de nacht daarvoor ben ik toch aardig gesloopt. Daarom gaan we deze nacht niet uit maar naar bioscoop. Tussen de mexicanen. En dat betekent praten, telefoon opnemen en halverwege in en uit lopen. Toch nog aardig wat van de film meegekregen ookal ben ik tien minuten voor het einde in slaap gevallen.
De volgende ochtend wil ik me fiets in elkaar zetten om naar het bus station te fietsen, maar ik ben nog niet helemaal wakker dus voor dat ik het weet probeer ik het rechter pendaal in de linker trap as te zetten en is zonder ook maar iets van kracht te zetten de schroefdraad beschadigd. Een poging om de linker pendaal er nu in te zetten maakt het alleen maar erger. Ik moet op zoek naar een fietsenmaker om de schroefdraad uit te draaien of voor een volledig nieuwe krank.
Ken doet wat telefoontjes maar er is niet zo één twee drie een fietsenmaker in cancun te vinden. Ik wil dezelfde dag nog een bus naar Tulum nemen dus daarom belt Ken een hostel op in Tulum die beweren dat er meerdere fietsenmakers in Tulum zijn.
Zo fiets ik dus met één trapper door het gekkenhuis Cancun. De Cop15 is op dit moment aan de gang maar krijgt veel minder aandacht dan vorig jaar, men vermoet omdat er vorig jaar in Kopenhagen helemaal niks berijkt is. Als ik een buskaartje wil kopen voor mij en me fiets wordt ik van loket 4 naar 6 naar loket 1 gestuurt. Hier krijg ik dan eindelijk een ticket en ik hoef geeneens te betalen voor me fiets. Teminste tot dat de buschaffeur me ziet. Eerst mag ik helemaal niet mee maar omdat hij zo goed is, wil hij voor 20 pesos een uitzondring maken. Ik geef hem 20 pesos maar dan is het Noh!! 50 pesos! Nou is het mooi geweest. Ik druk hem nog 5 pesos in de hand en stap in. Gelukkig is 25 pesos maar 1 euro en 50 cent:).
Loket 1 blijkt me een kaartje te hebben verkocht voor een niet dericte bus. Dat houd in dat iedereen die op de 140 kilometer tussen Cancun en Tulum langs de weg staat zijn hand op kan steken en de bus stopt. Zo doen we er dus bijna drie uur over. En is het donker als we in Tulum zijn. Ik weet niet waarom, misschien zijn het al die leger mensen die rondrijden, maar ik voel bij het uistappen in Tulum veel minder veilig dan in het touristen oord Cancun. Er komt een man op me toegeschoten die me gelijk een hostel aanbied. Normaal gesproken reageer ik niet op die irritante mexicanen die je iets willen aansmeren maar deze man, David is op de fiets en dat schept gelijk een band. Samen fietsen we, ik weer met een pendaal naar het hostel wat slechts 7 euro per dag kost, inclusief ontbijt. Onderweg moest ik nog even denken aan het reizigers advies om nooit met vreemde mee te gaan en was ik al aan het kijken of in de handtas van David een pistool paste maar gelukkig was er niks aan de hand:p.
In het hostel loopt een groot aantal niet engels sprekende vage figuren rond maar gelukkig ook twee Amerikanen uit Seatlle. Ik weet niet wat het is maar als ik normale, niet wereldvreemde, Amerikanen tegen kom zonder te sterke nationale gevoelens komen ze bijna altijd uit Seattle. Als ik nog een keer terug ga naar Amerika verblijf ik denk ik al mijn tijd in Seatlle en duik ik misschien nog een paar dagen onder in een backcountry site in yellowstone om een wolf te zien.
David blijkt ook snorkel tours te geven en aangezien die waanzinnige plaatjes kan late zien schrijf ik me hiervoor in. Laat die schilpadden maar komen! Onze eerste lokatie die het koraal rif in Akumal. Het strand is haast nog mooier dan dat van Cancun. In nog geen 5 minuten is het raak een schildpad van zo een 70 bij 50 cm. Waanzinnig! En dit is nog maar het begin. In het koraal rif zien we vissen in alle kleuren van de regenboog inclusief goud en zilver. Ik kon er helaas geen fotos van geven maar google afbeeldingen geeft een erg goede indruk : http://www.google.nl/images?hl=nl&q=akumal%20reef&um=1&ie=UTF-8&source=og&sa=N&tab=wi&biw=1024&bih=475
Vervolgends gaan we op de fiets naar de (onderduikers bekende) cenotes van Tulum. Dit is een grotten stelsel van 60 km lengte wat grotendeels onder water staat en zo een duikers paradijs is. Het water is heel donker blauw en zo snorkelen we rond tussen de stalagmieten en stalagtieten. Op een gegeven moment is er boven water nog maar 30 ruimte en moet je erg uitkijken voor je hoofd bij het bovenkomen. David weet nog een compleet afgesloten ruimte waar we alleen kunnen komen als we een meter onder water duiken een stukje zwemmen en dan op het juiste moment weet boven komen. Zo gezecht zo gedaan en boven gekomen is het TOTAAL donker en even raak ik in paniek. David zecht me dat ik onder water moet blijven en daar drinkt inderdaad nog een beetje daglicht door. Als je je 2 meter onderwater laat zakken kan je zelfs weer ingang van het grottenstelsel zien dat prachtig blauw is.
We kijken naar duikers die hun weg vinden via lazer lampjes en dan vertrekken we weer. Ik vond de Cenotes nog mooier dan het koraal reef, ookal heb ik wel gemerkt dat duiken echt niks voor mij is.
Voor plaatjes van de cenotes: http://www.google.nl/images?um=1&hl=nl&biw=1024&bih=475&tbs=isch:1&sa=1&q=tulum+cenotes&aq=f&aqi=&aql=&oq=&gs_rfai=
PS (David heet geen David maar een onmogelijke spaanse naam die ik na drie keer vragen weer vergeten ben)
PPS sorry voor dit beroerde verslag maar ik had geen tijd om het een keertje na te kijken voor structuur en spel fouten.
PPS Filmpje van het uitgaansleven in cancun: http://www.youtube.com/watch?v=g_olYkGjHWI
Op het moment dat ik dat de door de duane schuifdeuren ga lijkt het wel alsof de halve bevolking van cancun mij staat op te wachten met goede aanbiedingen voor taxis huurautos en hotels. Ook staan er zo een 50 man als touristen informatie en die wijzen me op de ADO bus die naar downtown gaat. De Amerikaanse touristen nemen tog liever een taxi van 50 dollar of worden opgehaald door het busje van hun resort dus zo zit ik als enige tussen de lokale bevolking op weg naar downtown.
In downtown staan er tientallen taxis klaar die omgerekent 2 dollar kosten voor alle ritten binnen de stad dus al snel sta ik voor de deur van Ken, een belg die ik op couchsurfing gevonden heb. Ken leeft echt in het paradijs. Hij huurt een Penthouse met een prachtig terras waar we tot een uurtje of elf zitten terwijl er allemaal buren en vrienden langs komen. Om elf uur vertrekken we naar hotel district waar het grootste gedeelte van het uitgaansleven zich bevint. Bij de ingang van het hotel district staat er een leger blokade waar alle autos stapvoets langs moeten rijden terwijl er een full automatisch mitrieur op de inzitten wordt gericht.
De eerste club waar we binnengaan is Koko-bongo. Ik heb nog nooit zo iets gezien. Het is gigantisch, en aan de zijkanten zijn er tribunes die tien meter omhaag gaan waar ook nog mensen op staan de dansen. Er is een soort van podium dat continu veranderd en waar ook nog levendsechte beelden opgericht worden. Soms is het lastig te onderschijden wat echte artiesten zijn en wat geprojecteerd is. Ik kijk een uur me ogen uit maar Ken is hier al aangewend en daarom gaan we snel door naar de volgende club, City, zo mogelijk nog groter mooier en een betere sfeer. Vooor omgerekent 30 euro hebben we entree en onbeperkt Bier en Coktails waar ik na vier maanden zonder, goed van profiteer. We blijven daar tot een uurtje of vier en rijden terug naar downtown in een achterbak van mensen die we ontmoet hebben. Onderweg worden we nog aangehouden door de politie, maar die wordt omgepraat. Of omgekocht, ik weet het allemaal niet meer zo goed.
De volgende ochtend weer met de buren naar een resort gegaan waar we overdag gratis kunnen verblijven omdat één van de buurmannen daar connecties heeft. De zee is sprookjesachtig blauw het strand prachitg wit en vlak daarachter zijn een aantal zwembaden en hot tubes voor die gene die niet in zeewater willen zwemmen of het water van 25 graden te koud vinden. Kortom aan alles is gedacht! Samen met Ken win ik een potje volleybal van zijn twee buurmannen, een daarvan is gay, en bij elk doelpunt wordt er ongeneert “GAYPOWER” over het strand geschreeuwt.
Daarna uit eten bij een goed mexicaans restaurant derect aan het strand, en dan weer naar huis. Ken heeft 2 uur geslapen afgelopen nacht, ik 5 maar dat in combinatie van de drie uur de nacht daarvoor ben ik toch aardig gesloopt. Daarom gaan we deze nacht niet uit maar naar bioscoop. Tussen de mexicanen. En dat betekent praten, telefoon opnemen en halverwege in en uit lopen. Toch nog aardig wat van de film meegekregen ookal ben ik tien minuten voor het einde in slaap gevallen.
De volgende ochtend wil ik me fiets in elkaar zetten om naar het bus station te fietsen, maar ik ben nog niet helemaal wakker dus voor dat ik het weet probeer ik het rechter pendaal in de linker trap as te zetten en is zonder ook maar iets van kracht te zetten de schroefdraad beschadigd. Een poging om de linker pendaal er nu in te zetten maakt het alleen maar erger. Ik moet op zoek naar een fietsenmaker om de schroefdraad uit te draaien of voor een volledig nieuwe krank.
Ken doet wat telefoontjes maar er is niet zo één twee drie een fietsenmaker in cancun te vinden. Ik wil dezelfde dag nog een bus naar Tulum nemen dus daarom belt Ken een hostel op in Tulum die beweren dat er meerdere fietsenmakers in Tulum zijn.
Zo fiets ik dus met één trapper door het gekkenhuis Cancun. De Cop15 is op dit moment aan de gang maar krijgt veel minder aandacht dan vorig jaar, men vermoet omdat er vorig jaar in Kopenhagen helemaal niks berijkt is. Als ik een buskaartje wil kopen voor mij en me fiets wordt ik van loket 4 naar 6 naar loket 1 gestuurt. Hier krijg ik dan eindelijk een ticket en ik hoef geeneens te betalen voor me fiets. Teminste tot dat de buschaffeur me ziet. Eerst mag ik helemaal niet mee maar omdat hij zo goed is, wil hij voor 20 pesos een uitzondring maken. Ik geef hem 20 pesos maar dan is het Noh!! 50 pesos! Nou is het mooi geweest. Ik druk hem nog 5 pesos in de hand en stap in. Gelukkig is 25 pesos maar 1 euro en 50 cent:).
Loket 1 blijkt me een kaartje te hebben verkocht voor een niet dericte bus. Dat houd in dat iedereen die op de 140 kilometer tussen Cancun en Tulum langs de weg staat zijn hand op kan steken en de bus stopt. Zo doen we er dus bijna drie uur over. En is het donker als we in Tulum zijn. Ik weet niet waarom, misschien zijn het al die leger mensen die rondrijden, maar ik voel bij het uistappen in Tulum veel minder veilig dan in het touristen oord Cancun. Er komt een man op me toegeschoten die me gelijk een hostel aanbied. Normaal gesproken reageer ik niet op die irritante mexicanen die je iets willen aansmeren maar deze man, David is op de fiets en dat schept gelijk een band. Samen fietsen we, ik weer met een pendaal naar het hostel wat slechts 7 euro per dag kost, inclusief ontbijt. Onderweg moest ik nog even denken aan het reizigers advies om nooit met vreemde mee te gaan en was ik al aan het kijken of in de handtas van David een pistool paste maar gelukkig was er niks aan de hand:p.
In het hostel loopt een groot aantal niet engels sprekende vage figuren rond maar gelukkig ook twee Amerikanen uit Seatlle. Ik weet niet wat het is maar als ik normale, niet wereldvreemde, Amerikanen tegen kom zonder te sterke nationale gevoelens komen ze bijna altijd uit Seattle. Als ik nog een keer terug ga naar Amerika verblijf ik denk ik al mijn tijd in Seatlle en duik ik misschien nog een paar dagen onder in een backcountry site in yellowstone om een wolf te zien.
David blijkt ook snorkel tours te geven en aangezien die waanzinnige plaatjes kan late zien schrijf ik me hiervoor in. Laat die schilpadden maar komen! Onze eerste lokatie die het koraal rif in Akumal. Het strand is haast nog mooier dan dat van Cancun. In nog geen 5 minuten is het raak een schildpad van zo een 70 bij 50 cm. Waanzinnig! En dit is nog maar het begin. In het koraal rif zien we vissen in alle kleuren van de regenboog inclusief goud en zilver. Ik kon er helaas geen fotos van geven maar google afbeeldingen geeft een erg goede indruk : http://www.google.nl/images?hl=nl&q=akumal%20reef&um=1&ie=UTF-8&source=og&sa=N&tab=wi&biw=1024&bih=475
Vervolgends gaan we op de fiets naar de (onderduikers bekende) cenotes van Tulum. Dit is een grotten stelsel van 60 km lengte wat grotendeels onder water staat en zo een duikers paradijs is. Het water is heel donker blauw en zo snorkelen we rond tussen de stalagmieten en stalagtieten. Op een gegeven moment is er boven water nog maar 30 ruimte en moet je erg uitkijken voor je hoofd bij het bovenkomen. David weet nog een compleet afgesloten ruimte waar we alleen kunnen komen als we een meter onder water duiken een stukje zwemmen en dan op het juiste moment weet boven komen. Zo gezecht zo gedaan en boven gekomen is het TOTAAL donker en even raak ik in paniek. David zecht me dat ik onder water moet blijven en daar drinkt inderdaad nog een beetje daglicht door. Als je je 2 meter onderwater laat zakken kan je zelfs weer ingang van het grottenstelsel zien dat prachtig blauw is.
We kijken naar duikers die hun weg vinden via lazer lampjes en dan vertrekken we weer. Ik vond de Cenotes nog mooier dan het koraal reef, ookal heb ik wel gemerkt dat duiken echt niks voor mij is.
Voor plaatjes van de cenotes: http://www.google.nl/images?um=1&hl=nl&biw=1024&bih=475&tbs=isch:1&sa=1&q=tulum+cenotes&aq=f&aqi=&aql=&oq=&gs_rfai=
PS (David heet geen David maar een onmogelijke spaanse naam die ik na drie keer vragen weer vergeten ben)
PPS sorry voor dit beroerde verslag maar ik had geen tijd om het een keertje na te kijken voor structuur en spel fouten.
PPS Filmpje van het uitgaansleven in cancun: http://www.youtube.com/watch?v=g_olYkGjHWI
-
08 December 2010 - 03:24
Diederik Ter Kuile:
Owja en toen ging ik naar een lokale fietsenmaker die geen nieuwe krank had, maar wel met brute kracht mijn schroefdraad verder kapot kon draaien met het gevolg dat mijn linker pendaal nu scheef zit. Dat wordt dus tot belize city met een kapot pendaal fietsen:) -
08 December 2010 - 07:33
Paulien:
Wat een andere wereld waar je nu opeens in rondloopt :) En leuk dat je zoveel bij couchsurfers logeert.
Zonde van je trapper trouwens, daar had je helemaal geen fietsenmaker voor nodig! Dat stuk maken had je zelf ook wel gekund......
Geniet van de zon, hier is het erg koud!
Paulien
-
08 December 2010 - 11:04
Pieter VdH:
Welkom in Mexico beste Diederik!
Ik zou er ook graag willen zijn...Mijn droom is om met mijn familie ook een keer te gaan (mijn ouders hebben daar 3 jaar gewoond en waren erg gelukkig). Verzamel alle mooie adressen voor je neven :)
Veel plezier, niet te veel drinken maar wel van vissen en mooi water genieten! De Mexicaanen zijn super, hun lievelings zin: "manana por la manana", ze hebben dus nooit stress...en zeggen ook nooit dat ze iets niet weten...dus vraag je weg maar meerdere keer als je zeker ergens naar toe wenst...
Probeer naar San Cristobal de la Casas te gaan en een indiaanse dorpje vlakbij (ben zijn naam vergeten) ook Uxmal of Chitchen Itza. In Guatemala, Tikal is een must geloof ik.
Veel groeten vanuit Bruxelles dans le froid et la neige...
Goof heeft besloten om volgen jaar ook een jaar weg te gaan, goede voorbeeld van zijn neven :) -
08 December 2010 - 13:13
Anneke:
Ha Died,
Wat een heerlijke avonturen.
Prachtig die Akumal riffen en de grotten in Tulum. Blij dat je weer boven bent!
Groeten aan de VIP van de klimaattop en geniet lekker verder.
Bye,
Anneke -
08 December 2010 - 20:01
Omoes:
Wat een luxe .Onvoorstelbaar Dat jij daar gewooon tussenloopt. Je hebt in die ken de jiuste vriend ! Interessant dat je daar dan weer gewoon logeert. Seatle zijn OPa en ik ook geweest; het is als ik me goed herinner een europees aandoende en plezierige stad .Wij logeerden er. Er woonde een dispuutegnoot van Pieter en OPa kende hem ook
Geniet nog maar egvn goed van al dat moois
Dag Omoes -
08 December 2010 - 21:12
Annette:
Wat een mooi verhaal weer. Je zier er goed uit zeg op die foto! ik hoop dat je niet te ver hoeft te fietsen met die kapotte pedaal. Geniet er nog maar goed van en ik geniet ervan dat ik jou op deze wijze zo goed kan volgen!
groeten Annette -
09 December 2010 - 13:43
Marjolijn:
Ik heb het filmpje van het uitgaansleven in Cancun nog niet bekeken maar zoals je het beschrijft moest ik denken aan de carnavals scene uit Faust. Het lijkt wel alsof alles bij jou anders is dan hier. inclusief de dieren en de de planten. "Je ziet rond in de wereld"...dank voor je verslag :) (S) -
10 December 2010 - 11:52
Benji:
Foto's zijn heel mooi, groeten van me moeder :p -
10 December 2010 - 16:16
Ellen En Jolanda:
Diederik, ik blijf me verwonderen! Over zo'n beetje alles. Hoe gastvrij je overal ontvangen wordt en naartoe mee genomen wordt, en al die levenslessen die jij in een paar weken krijgt, waar de meesten jaren over doen! Fijn dat je zoveel schrijft en dat je zo geniet en je met verstand in dingen stort. Fijne tijd nog verder! -
10 December 2010 - 18:46
Nora:
Heey Diedje,
Het ziet er echt te mooi uit!! En die koraalriffen.. echt zo mooi!!! Wat een ervaring!! Geniet maar van al dat moois!
XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
