Laatste verslag! Died keert terug naar de Heimat!

En hier is dan het allerlaatste verslag vanuit de Mac Donals in Liberia (Costa Rica) op nog geen 10 km verwijderd van het vliegveld waar overmorgen mijn vlucht naar brussel vertrekt. Alles doet me hier denken aan de United States. Ik was er al voor gewaarschuwd maar het was tog even schrikken toen ik het Mac Donals teken als eerste boven de bomen uit zag steken bij het naderen van Liberia.

Maar eerst even terug naar San Juan del Sur. Daar ben ik twee weken gebleven maar het voelde als vijf dagen. Ik heb dan ook zo wijnig gedaan dat het makkelijk in vijf dagen had kunnen passen. Een van de hoogtepunten was nog wel de Miss Nicaragua verkiezing die plaatst vond in één van de bars aan het strand. De Misses van Nicaragua zagen er prachtig uit, het was alleen een beetje jammer dat de stroom vlak voor de vertoning uitviel. Nou gebeurt dat in Nicaragua met de regelmaat van een klok alleen de aggregaat die ze hadden was niet in staat om alle extra geplaatste licht en geluid apperatuur van stroom te voorzien. Dus zo liepen de Misses over de rode loper, slechts verlicht door een zeilige TL balk.

`S nachts zijn er nog wel meer grappige en hele grappige dingen gebeurt maar die kunnen niet allemaal het daglicht verdragen. De algemene oorzaak hiervan is dat een liter bier in de barretjes en clubs van San Juan Del Sur iets meer dan een euro kost. Wat er dan gebeurt met een hoop opgeschoten europese en amerikaanse backpackers mogen jullie zelf invullen. Natuurlijk heb ik mijzelf van elke vorm van alcohol onthouden.

Maandag avond was er nog een bbq op het strand. En toen was het alweer tijd om op de fiets te stappen voor de 30 km naar de grens van Nicaragua met Costa Rica. Ik ben inmiddels koning der lugubere grens overgangen dus dit keer heb ik het oplichter van een gringo op een fiets beperkt tot 2 dollar, en dat was nog een behoorlijke opgave!

Als ik de grens nader zie ik al dat er een leger van dieven, kleine oplichters en grote oplichters mij staat op te wachten. Dit wordt een feest. Eerst wordt ik door een politie agent naar een huisje aan de rechterkant van het plein gestuurt waar mij duidelijk wordt gemaakt (door een jongen van nog geen 20 jaar, misschien de zoon van de politie man?) dat ik 1 dollar toll moet betalen. Aan alles is echter te zien dat dit niks met de officiele grens overgang te maken heeft dus ik zeg net zo lang “no comprende” totdat de politie agent niet kijkt en ik me uit de voeten maak. Het is totaal onduidelijk wat er moet gebeuren dus ik blijf maar net zolang rechtdoor fietsen totdat ik wordt terug gevloten door iemand van de Duane. Die is boos dat ik illigaal Nicaragua aan het verlaten ben en wijst me er op dat ik een departure stempel nodig heb.

Dus ik op zoek naar iemand die mij kan verblijden met een stempel. De bussen van Trans Nicaragua staan op een soort parkeerplaats achter het casino aan de linkerkant van de weg dus op goed geluk probeer ik het daar. Halverwege wordt ik nog gestopt door iemand die mij wel voor één dollar een stempel kan geven alleen het lijkt me verstandiger om de officiele stempel te bemachtigen in het duane cantoor.

Natuurlijk blijkt die stempel weer 2 dollar te kosten. Ik vraag of die ergens kan aanwijzen dat er betaald moet worden en dat komt me op een boze spaanse woorden stroom te staan. Als ik blijf weigeren maakt die me duidelijk dat ik een geel papiertje mis en dat ik daarom moet betalen Ik geef het op en betaal, wat kan het mij nog schelen, en me ééntje kan ik deze corruptie niet bestrijden.

Want die twee dollar daar gaat het mij echt niet om. Ik vind het gewoon idioot dat politie agenten en duane beampten die criminaletijd en corruptie moeten bestrijden, hun ampt gebruiken om een extra bonus te verdienen. Maar goed, ik ga me hier in dit verslag maar niet meer verder boos over maken. Ten slotte ga ik overmorgen naar huis.

Bedankt voor het lezen van mijn blog en bedankt voor de vele reacties! Dat maakte het voor mij ook heel leuk om elke week een nieuw stukje te schrijven. Ik heb ongelooflijk genoten van mijn reis en veel geleerd, maar het voelt goed om nu naar huis te gaan!

Statistieken:

Lekke banden: 32
Aantal km: 6240
Hoogste pas: 3700 m
Meest gemist in de United States: Bier
Meest gemist in Midden Amerika: Albert Hein
Geld gekregen van Amerikanen: 140 dollar (één keer honder, twee keer 20)
Geld gestolen door Amerikanen: 200 dollar (Todd park, toddpark2@live.com ) Wie stuurt hem een virus?
Meest gast vrije mensen: United States
Aardigste mensen: Guatemala en de States
Mooiste vrouwen: El Salvador
Grootste fout: Twee weken verblijven in Las Vegas
Beste beslissing: één maand werken in Venice Beach
Van angst niet hebben kunnen slapen in mijn tent: Minstens 20 keer
Aantal keer voorgenomen nooit meer op een fiets te stappen: 37 keer
De volgende dag tog wel weer erg genoten van het fietsen: 37 keer
Mooiste momenten: In het vliegtuig stappen, beren zien in yellowstone, beklimmen Longspeak, uitzicht op Grand Canyon, uit in Vegas, handoeken wassen in Venice Beach, Couchsurfen in Cancun, snorkelen in de caribien, beroemd zijn in Esquipulas, Surfen in San Juan del Sur, en natuurlijk, naar huis gaan!