Ontsnapping uit Vegas en Venice Beach
Door: diedopdefiets
Blijf op de hoogte en volg Diederik
16 November 2010 | Verenigde Staten, Venice Beach
Vijf dagen vegas wordt een week en een week wordt 10 dagen. Het idee om straks met 35 graden in Death Valley te fietsen zorgt ervoor dat ik het vertrek uit vegas voor me uit blijf schuiven. Todd komt met het idee om samen in USA hostel San Diego een baan te nemen zodat we gratis kunnen verblijven en zo besluit ik, mijn USA fietstour hier te beëindigen. Met pijn in mijn hart dat wel, fietsen van Seattle tot St George klikt tog een stuk minder indrukwekkend dan fietsen van Seattle naar Los Angeles.
Op een avondje uit moet er in eens gegokt worden dus met de 600 dollar boete in gedachte kijk ik wijselijk toe terwijl de andere aan het gokken zijn. Toch zecht de dealer in eens: You ID NOW! Ik Zech I'm not gambling! Hij zecht Doesnt mather ID! Ik zeg Im just watching the game. De dealer drukt een knop in zo komt er in eens security aangerend. Dit gaat fout. Met de securuty die zo mogelijk nog meer trekjes heeft van een Bulldog dan de dealer voer ik het zelfde gesprek terwijl Andre (Australier) opzichtig probeert zijn ID toe te schuiven. Ik heb 5 seconde om te kiezen of ik mijn eigen paspoort afgeef of dat van Mike een 26 jarige Canadees wiens ID ik nog bij me draag. Ik pak met mijn linkerhand mijn paspoort en met mijn rechterhand de ID van mike en geef dan uiteindelijk tog maar de ID van Mike af. Het wordt tien seconde gebustudeert, ik krijg het terug, en zo loopt ook dit weer goed af.
We gaan nog een keer uit in Vegas en Todd verliest zijn portemonnee, met 400 dollar van mij die ik hem geleend heb. De enige manier om dat geld terug te krijgen is wachten tot Donderdag, de dag waarop Todd zijn wekelijkse cheque krijgt. Van af dit moment verslechterd mijn goede band met Todd. Ik wil mijn geld terug, en Todd zit mogelijk nog meer in de problemen zonder ook maar één vorm van ID. Todd gebruikt mijn computer en ik kan in de geschiedenis zien dat hij helemaal niet meer naar San diego wil maar op zoek is naar een Hitch Hike naar North Carolina op craiglist. Als ik hier naar vraag ontkent hij in alle vormen.
Todd wordt uit het hostel gekickt omdat hij het niet meer kan betalen en verhuist naar een hotel dat hij via een reisburo kan boeken zonder direct te betalen. Donderdag verstrijkt en nog steeds geen cheque, er wordt namelijk geen post bezorgt op Veterans day. Vrijdag is de cheque er maar voordat ik het door heb heeft Todd eerst zijn hotel betaald en is er nog maar 100 dollar voor mij over.
Ik heb het gehad en vind dezelde avond op crailist een Hitch Hike naar los Angeles. We spreken af om 5 uur maar om zeven uur is er nog steeds niemand op komen dagen. Ik wil hier weg maar hoe! Greyhound bussen kosten mij een fortuin en bovendien eisen ze een box voor de fiets. Het is echter de enige optie en daarom fiets ik om 8 uur savonds naar het Greyhound station met in mijn bagage twee mooie (en dure!) Ralph Lauren polos en een broek van Todd die ik snel heb mee gegrist als compensatie van de andere 300 dollar.
Las Vegas, los Angeles is 60 dollar. Eem fiets meenemen is 30 dollar. De box is 20 Dollar. Meer dan 1 stuk bagage is 10 dollar per tas. Met mijn 5 tassen komt dit dus uit op 150 dollar. Terwijl ik dit overweeg zie ik een andere fietser zijn fiets uitpakken en voor 3 dollar kan ik zijn box overnemen (in Vegas wil iedereen geld zien). Ik stop niet alleen mijn fiets in de box maar gooi ook al mijn 4 extra tassen leeg en tape hem dicht. Ik wordt even raar aangekeken als ik een fiets van 50 kilo wil inchekken maar de bewering dat nederlandse tour-bikes tegewoordig van massiel staal gemaakt worden doet het hem en zo vertrek ik om 10 uur savonds voor 90 dollar naar los Angeles.
Om drie uur snachts arriveren we in Downtown Los Angeles. Van hier is het 30 km naar Venice Beach cotel waar ik gauw op internet een baan heb gevonden. Met het verlaten van Down Town wordt de buurt er niet gezelliger op. Ik fiets door de beruchte Buitenwijken van Los Angeles om drie uur snachts, de straten zijn verlaten op een paar lugubere figuren na. Na tien kilometer vlucht ik een mac Donals in en wacht daar tot het licht wordt.
Dan fiets ik de overige twintig kilometer en sta ik op het prachtige venice beach waar om acht uur sochtends al tientallen surfers in het water te vinden staan. En dat niet alleen. Er is een bike path met fietsers scaters en hardlopers. Er is een scate baan tennisvelden squosche hallen noem maar op. Waar ik in vegas het gevoel kreeg dat 80 procent van de Amerikanen je geld afhandig wil maken en de andere 20 procent een tik heeft opgelopen zie ik hier alleen maar mensen die van het leven genieten. Ik voel me hier gelijk goed en het feit dat mijn Baas van het hostel duidelijk hoort bij de 20 procent die een tik heeft opgelopen doet daar geen afdoen aan.
Morgen begint mijn werk, lakens wassen, een beetje een teleurstelling. Gellukkig zijn vandaag Hendryk (UK) en Angus (australia) ook aangekomen in Venice beach. Ik heb me goed vermaakt met hun in Las Vegas dus dat zal hier in Venice Beach zeker lukken. Het enige jammere is dat ze allebij in een weekje weer terug gaan naar huis. Ik ben een van de wijnige die voor zes maanden onderweg is en als ik andere hoor praten over wat ze als eerste gaan doen thuis doet me dat soms ook naar de heimaat verlangen. Gelukkig is over 19 dagen mijn vlucht naar mexico! Drie en een halve maand rondlopen tussen gekke Amerikanen is genoeg om je hartstochtelijk te laten verlangen naar een land dat geteisterd wordt door een drugs oorlog.
Op dit moment ben ik aan het wassen. De baan was toch wat serieuzer dan ik gedacht had. Ik zit in de kelder van een viersterren hotel wiens was ik ook moet doen. Het idee is dat je in 6 uur 12 wassen doet en ook alles opvouwd en versleept. Daarnaast loop ik ook met een portofoon rond en wordt ik om de haverklap opgeroepen om een handoek of zeepje naar een bepaalde etage te bregen.
Owke en nu klopt er helemaal niks meer van de volgorde maar ik wil nog even vertellen dat ik vannochtend wakker werdt doordat er een schot gelost werdt op 100 meter van het hostel. Ik kijk uit het raam en zie dat er een gigantische film opset is op venice beach. Hendryk en ik gaan naar buiten en zijn getuige van een CSI Los angeles opname inclusief pistolen gewonden en de beroemde LL cool J. (ja ik moest ook even googelen voordat ik wist wie dat was).
Voor een filmpje daarvan (door mijn gloednieuwe camera):
http://www.youtube.com/watch?v=-_GeZLkmUXk
Op een avondje uit moet er in eens gegokt worden dus met de 600 dollar boete in gedachte kijk ik wijselijk toe terwijl de andere aan het gokken zijn. Toch zecht de dealer in eens: You ID NOW! Ik Zech I'm not gambling! Hij zecht Doesnt mather ID! Ik zeg Im just watching the game. De dealer drukt een knop in zo komt er in eens security aangerend. Dit gaat fout. Met de securuty die zo mogelijk nog meer trekjes heeft van een Bulldog dan de dealer voer ik het zelfde gesprek terwijl Andre (Australier) opzichtig probeert zijn ID toe te schuiven. Ik heb 5 seconde om te kiezen of ik mijn eigen paspoort afgeef of dat van Mike een 26 jarige Canadees wiens ID ik nog bij me draag. Ik pak met mijn linkerhand mijn paspoort en met mijn rechterhand de ID van mike en geef dan uiteindelijk tog maar de ID van Mike af. Het wordt tien seconde gebustudeert, ik krijg het terug, en zo loopt ook dit weer goed af.
We gaan nog een keer uit in Vegas en Todd verliest zijn portemonnee, met 400 dollar van mij die ik hem geleend heb. De enige manier om dat geld terug te krijgen is wachten tot Donderdag, de dag waarop Todd zijn wekelijkse cheque krijgt. Van af dit moment verslechterd mijn goede band met Todd. Ik wil mijn geld terug, en Todd zit mogelijk nog meer in de problemen zonder ook maar één vorm van ID. Todd gebruikt mijn computer en ik kan in de geschiedenis zien dat hij helemaal niet meer naar San diego wil maar op zoek is naar een Hitch Hike naar North Carolina op craiglist. Als ik hier naar vraag ontkent hij in alle vormen.
Todd wordt uit het hostel gekickt omdat hij het niet meer kan betalen en verhuist naar een hotel dat hij via een reisburo kan boeken zonder direct te betalen. Donderdag verstrijkt en nog steeds geen cheque, er wordt namelijk geen post bezorgt op Veterans day. Vrijdag is de cheque er maar voordat ik het door heb heeft Todd eerst zijn hotel betaald en is er nog maar 100 dollar voor mij over.
Ik heb het gehad en vind dezelde avond op crailist een Hitch Hike naar los Angeles. We spreken af om 5 uur maar om zeven uur is er nog steeds niemand op komen dagen. Ik wil hier weg maar hoe! Greyhound bussen kosten mij een fortuin en bovendien eisen ze een box voor de fiets. Het is echter de enige optie en daarom fiets ik om 8 uur savonds naar het Greyhound station met in mijn bagage twee mooie (en dure!) Ralph Lauren polos en een broek van Todd die ik snel heb mee gegrist als compensatie van de andere 300 dollar.
Las Vegas, los Angeles is 60 dollar. Eem fiets meenemen is 30 dollar. De box is 20 Dollar. Meer dan 1 stuk bagage is 10 dollar per tas. Met mijn 5 tassen komt dit dus uit op 150 dollar. Terwijl ik dit overweeg zie ik een andere fietser zijn fiets uitpakken en voor 3 dollar kan ik zijn box overnemen (in Vegas wil iedereen geld zien). Ik stop niet alleen mijn fiets in de box maar gooi ook al mijn 4 extra tassen leeg en tape hem dicht. Ik wordt even raar aangekeken als ik een fiets van 50 kilo wil inchekken maar de bewering dat nederlandse tour-bikes tegewoordig van massiel staal gemaakt worden doet het hem en zo vertrek ik om 10 uur savonds voor 90 dollar naar los Angeles.
Om drie uur snachts arriveren we in Downtown Los Angeles. Van hier is het 30 km naar Venice Beach cotel waar ik gauw op internet een baan heb gevonden. Met het verlaten van Down Town wordt de buurt er niet gezelliger op. Ik fiets door de beruchte Buitenwijken van Los Angeles om drie uur snachts, de straten zijn verlaten op een paar lugubere figuren na. Na tien kilometer vlucht ik een mac Donals in en wacht daar tot het licht wordt.
Dan fiets ik de overige twintig kilometer en sta ik op het prachtige venice beach waar om acht uur sochtends al tientallen surfers in het water te vinden staan. En dat niet alleen. Er is een bike path met fietsers scaters en hardlopers. Er is een scate baan tennisvelden squosche hallen noem maar op. Waar ik in vegas het gevoel kreeg dat 80 procent van de Amerikanen je geld afhandig wil maken en de andere 20 procent een tik heeft opgelopen zie ik hier alleen maar mensen die van het leven genieten. Ik voel me hier gelijk goed en het feit dat mijn Baas van het hostel duidelijk hoort bij de 20 procent die een tik heeft opgelopen doet daar geen afdoen aan.
Morgen begint mijn werk, lakens wassen, een beetje een teleurstelling. Gellukkig zijn vandaag Hendryk (UK) en Angus (australia) ook aangekomen in Venice beach. Ik heb me goed vermaakt met hun in Las Vegas dus dat zal hier in Venice Beach zeker lukken. Het enige jammere is dat ze allebij in een weekje weer terug gaan naar huis. Ik ben een van de wijnige die voor zes maanden onderweg is en als ik andere hoor praten over wat ze als eerste gaan doen thuis doet me dat soms ook naar de heimaat verlangen. Gelukkig is over 19 dagen mijn vlucht naar mexico! Drie en een halve maand rondlopen tussen gekke Amerikanen is genoeg om je hartstochtelijk te laten verlangen naar een land dat geteisterd wordt door een drugs oorlog.
Op dit moment ben ik aan het wassen. De baan was toch wat serieuzer dan ik gedacht had. Ik zit in de kelder van een viersterren hotel wiens was ik ook moet doen. Het idee is dat je in 6 uur 12 wassen doet en ook alles opvouwd en versleept. Daarnaast loop ik ook met een portofoon rond en wordt ik om de haverklap opgeroepen om een handoek of zeepje naar een bepaalde etage te bregen.
Owke en nu klopt er helemaal niks meer van de volgorde maar ik wil nog even vertellen dat ik vannochtend wakker werdt doordat er een schot gelost werdt op 100 meter van het hostel. Ik kijk uit het raam en zie dat er een gigantische film opset is op venice beach. Hendryk en ik gaan naar buiten en zijn getuige van een CSI Los angeles opname inclusief pistolen gewonden en de beroemde LL cool J. (ja ik moest ook even googelen voordat ik wist wie dat was).
Voor een filmpje daarvan (door mijn gloednieuwe camera):
http://www.youtube.com/watch?v=-_GeZLkmUXk
-
16 November 2010 - 08:27
Grote Broer:
Whahaha kan ik die foto's in dat washok bijbestellen? -
16 November 2010 - 09:22
Pappa:
Soms ben je een beetje zielig, maar ik heb wel erg moeten lachen. -
16 November 2010 - 11:05
Paulien:
Je maakt weer genoeg mee. Jammer dat je vertrouwen ze werd misbruikt, dat was wel een erg dure les.
Wat zijn je plannen voor Mexico?
Groeten, Paulien -
16 November 2010 - 16:37
Ward:
"Ik wordt even raar aangekeken als ik een fiets van 50 kilo wil inchekken maar de bewering dat nederlandse tour-bikes tegewoordig van massiel staal gemaakt worden doet het hem "
Hahahahahahaha!!! Ik had het even niet meer. :P -
16 November 2010 - 21:48
Annette:
Je schrijft het allemaal telkens weer erg leuk op, en je kruipt toch elke keer weer door het oog van de naald. Dat doet me goed!Dat geeft goede hoop voor Mexico. -
17 November 2010 - 01:48
Mitchel:
Top verhaal weer man!
jammer dat je belazerd bent door die gozer! maar wel 2 ralph lauren shirts rijker was het die geele:p
groetjes mitchel
en oja van ajax mis je ook weinig op dit moment! feyenoord speelt leuker voetbal dan weet je hoelaat het is! -
17 November 2010 - 14:08
Marc:
Ja, hij bevalt prima. Heb je voor en achter al omgewisseld?
En succes met wassen! -
17 November 2010 - 16:57
Daan:
Hee Feyenoord speelt altijd leuker voetbal dan Ajax ik weet het niet hoor... -
18 November 2010 - 12:29
Daan:
laat ik ff mijn eigen naam gebruiken om te reageren: diedje jammer van die monay maar dat hadden we al besproken op msn :P
beter zet je in de volgende verslagen dat wat we nog missen! ook op msn over gehad :P
feyenoord speelt prachtig voetbal, het mooiste voetbal wat je kan vinden!
in de jupiler league.. -
18 November 2010 - 14:32
Moeders:
Hey Died. Ik ben erg onder de indruk wat je allemaal onderneemt en meemaakt. Meer dan aan de zijlijn staan en je aan te moedigen is niet mogelijk. Dus dan maar :) "zet hem op " -
18 November 2010 - 14:35
Moeders:
O ja, en dat schilderij (san Marco) in het washok past wel bij je, je tweede naam is tenslotte Marcus, en je bent er samen met Marc geweest.... -
20 November 2010 - 18:06
Maatje:
vandaag op je vrije dag is het slecht weer. regen en 14 graden. Nou hier is het in het algemeen ook vrij koud en mistig, maar vandaag was het helder weer. En op de demonstratie "Nederland schreeuwt om cultuur" zongen we " laaf ons. laaf ons, we zingen samen het refrein, laaf ons, laaf ons, te zijn of niet te zijn". het hele Leidseplein stond wel dicht. Het was nog geen museum plein vol. .:) ...maar toch -
25 November 2010 - 12:21
Msv Ter Kuile:
was het dat diep donkerrode shirt met dat kraagje o o o....
En wat is dat voor een rare foto van iemand met een reclame bord (medicinale "kruiden") in zijn hand en een vrouw om zijn hals, (of is het een pop?).Ik heb je foto's bekeken door gebrek aan nieuwe verhalen. ik hoop dat je nog wat schrijft voor het eind van de maand want daarna ga je alweer weg uit die omgeving. hartelijke groet ms virginia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
